O ile fotografowanie przy dobrych warunkach oświetleniowych i małych wartościach ogniskowej nie sprawia zazwyczaj większych problemów, pojawiają się one w przypadku zdjęć makro, dużych zbliżeń i zdjęć nocnych.

Podstawowym problemem jest tak zwane rozmycie, czyli brak ostrości zdjęcia, wywołany drganiami ręki podczas długich czasów naświetlania, bądź dużych powiększeń/zbliżeń.

Aby zapobiec tego typu problemom producenci aparatów fotograficznych opracowali technologię stablilizacji obrazu, która zapobiega rozmyciom i poruszeniom na zdjęciach.

Każdy z wiodących producentów opracował własną technologię stabilizacji, i nazwał ją swoją nazwą, ale w praktyce wszystkie opierają się na zasadzie zastosowania żyroskopów które kompensują drgania aparatu. Można wyróżnić dwa rodzaje rozwiązań zastosowanych przy stabilizacji obrazu:

1. Stabilizacja matrycy
2. Stabilizacja w obiektywie

Omówimy obie z nich:

Stabilizacja matrycy – to system polegający na poruszaniu matrycy aparatu w taki sposób aby kompensowała drgania korpusu z obiektywem. W uproszczeniu oznacza to, że jeśli detektor ruchu wykryje poruszenie aparatu w dół, spowoduje przesunięcie się matrycy w górę – co w efekcie zapobiega powstaniu rozmycia na zdjęciu. Technologię tą opracowała firma MINOLTA, jej nazwa to AntiShake. Poniższe zdjęcie przedstawia moduł żyroskopów z zamontowaną w środku matrycą:

 

 

MINOLTA uzyskała nagrodę "Fotograficznej innowacji roku 2004-2005 w Europie" organizacji EISA, za zastosowanie technologii AntiShake w aparatach DiMAGE A1, A2 oraz Z3. Według specyfikacji MINOLTY, zastosowanie AntiShake umożliwia wydłużenie czasu ekspozycji do trzech kroków. Na przykład jeśli zdjęcie wymaga zastosowania 1/1000s, jesteśmy w stanie wykonać poprawne zdjęcie używając czasu 1/125s (czyli 8 razy dłuższego) przy włączonym AntiShake.


Zaletą zastosowania systemu stabilizacji matrycy jest fakt, że nie wymagane są specjalne obiektywy, system pracuje z każdym modelem pasującym do aparatu. Obecnie, po przejęciu technologii AntiShake przez SONY, posiada ona nazwę Super Steady Shot.


Stabilizacja w obiektywie – polega na przeniesieniu systemu czujników ruchu i żyroskopów do obiektywu. W tym przypadku ruchy „korygujące” wykonuje zespół szkieł w obiektywie. Technologię tą wykorzystują m.in. firmy Canon, Nikon, Panasonic.

 

Poniższy rysunek ilustruje zasadę kompensacji drgań:

 

 

Zastosowanie korekcji w obiektywie ma swoje zalety i wady. Zaletą jest fakt, że dla każdego z obiektywów mechanizm projektowany i dostrajany jest oddzielnie.

 

Wadą jest fakt, że system stabilizacji obrazu nie jest dostępny dla każdego obiektywu, i podnosi koszty zakupów.



Stabilizacja obrazu w praktyce – czyli kilka zdjęć wykonanych z włączonym i wyłączonym systemem AntiShake. Model aparatu MINOLTA 5D.



Fotografowania z dużym ZOOM-em [czas: 1/5 sek; przesłona: 4,5; ogniskowa 150mm]

 

 

Fotografowanie MAKRO [czas: 1/20 sek; przesłona: 5,6; ogniskowa 90mm]

 

 

 

Fotografowanie nocą [czas: 1 sek; przesłona: 3,5; ogniskowa 27mm]

 

 

 

Z powyższych fotografii wynika, że system stabilizacji działa, natomiast nawet w przypadku jego użycia należy dołożyć wszelkich starań by aparat trzymany był stabilnie i nie wykonywać gwałtownych ruchów aparatem.

Paweł Kasprzyk www.kcpr.pl