MTF to funkcja przenoszenia modulacji (ang. Modulation Transfer Function), czyli ustandaryzowany sposób określenia jakości i możliwości obiektywów, mówiąc popularnie graficznego przedstawienia jego rozdzielczości. Wykres MTF obrazuje zdolność do przenoszenia kontrastu przy różnych gęstościach linii.

Oś pozioma obrazuje odległość, w milimetrach, od centrum do rogu kadru. W wypadku aparatów z matrycą 24 x 36 mm lub aparatów na film będzie ona wynosić 22 mm, gdyż tyle wynosi połowa przekątnej kadru. Dla aparatów z matrycą o niepełnej klatce (ok. 22 x 15 mm) należy brać pod uwagę wykres tylko do współrzędnej X ok. 13 mm, bo tyle wynosi połowa przekątnej matrycy APS-C. Dlatego też w przypadku wykresów MTF dla obiektywów cyfrowych (seria DC, AF-s itd.) oś pozioma kończy się na wartości ok. 14mm.




Oś pionowa reprezentuje kontrast, a najwyższą wartością jest 1 (doskonałe przenoszenie).




Przykładowy wykres jest wynikiem testu przeprowadzonego w warunkach studyjnych. Fotografowana tablica testowa ma naniesione pary linii o różnej gęstości - 10 lp/mm oraz 30 lp/mm (gdzie "lp" to jedna para linii). Ponadto istnieje podział na linie ułożone równolegle do krzywizny obiektywu (tzw. linie M od ang. Meridional) oraz linie ułożone prostopadle do krzywizny obiektywu (koncentrycznie, tzw. linie S od ang. Sagital).



Odczyt dla linii o gęstości 10 lp/mm opisuje kontrast obiektywu i oznaczony jest kolorem czerwonym, lub niebieskim. Wykres ciągły dotyczy linii S, natomiast wykres przerywany linii M. Kolorem zielonym, lub szarym oznaczony jest wykres dla 30 lp/mm i opisuje on ostrość obiektywu. Tu także wykres ciągły dotyczy linii S, a wykres przerywany linii M.



Obiektywy zmiennoogniskowe mają dwa niezależne wykresy dla obu skrajnych ogniskowych.



Obiektyw doskonały posiadałby wykres, na którym wszystkie cztery linie (czerwona i zielona; ciągła i przerywana) biegłby od O do 22mm na poziomie 1. Niestety nie ma obiektywów doskonałych. Najczęściej kontrast spada w kierunku rogów kadru.


Należy także zwrócić uwagę na fakt, że różne firmy mają nieco inną metodologię badań, mogą stosować inne gęstości linii, lub podawać wykresy dla przesłony całkowicie otwartej (np. f/2,8), oraz dla wartości optymalnej (np. f/8). Wykresy składają się wówczas nie z czterech, lecz z ośmiu linii. Dlatego bezpośrednie porównania obiektywów mają sens tylko w obrębie jednej firmy i najlepiej między obiektywami o zbliżonej jasności (maksymalnym otworze przesłony), ponieważ jak wiadomo wraz z malejącym otworem poprawiają się parametry obiektywu, a podstawowy wykres MTF wykonywany jest dla otworu maksymalnego.



Przykład wykresu MTF obiektywu Sigma:




Przykład wykresu MTF obiektywu Canon: